Τοποθεσία

Δημοτικά Διαμερίσματα : Βασιλικής, Αγίου Πέτρου, Αθανίου, Δραγάνου, Κομηλιού, Χορτάτων, Κονταραίνης, Μαραντοχωρίου, Ευγήρου, Συβότων, Βουρνικών, Σύβρου, Αγίου Ηλία.


Η περιοχή του Δήμου Απολλωνίων καταλαμβάνει μεγάλο μέρος του νησιού. Περιλαμβάνει όλη τη μεγάλη νότια κοιλάδα, ένα μεγάλο και πολύ εύφορο κάμπο, τα ψηλά βουνά κάτω από την κεντρική Λευκάδα, τις σχετικά ήμερες νοτιοανατολικές ακτές του νησιού, τη χερσόνησο και το ακρωτήριο του Λευκάτα με τα λευκά άγρια βράχια και τέλος τις απόκρημνες δυτικές ακτές που σχηματίζουν τις ωραιότερες παραλίες του νησιού. Η περιοχή έχει πολλά νερά, πλούσια βλάστηση, όμορφα δάση, φαράγγια, σπήλαια και πολλά χωριά.

Αξιοθέατα

Η Βασιλική είναι η πρωτεύουσα του Δήμου και έχει γνωρίσει μεγάλη τουριστική ανάπτυξη. Πόλος έλξης η παραλία της Βασιλικής που φτάνει μέχρι την άκρη του κόλπου στην Πόντη και είναι μια από τις καλύτερες της Μεσογείου για το σπορ της ιστιοσανίδας (windsurfing). Είναι σπάνιο να μη φυσάει ο ευνοϊκός μαΐστρος σ' αυτό τον τόπο. Ο άνεμος έρχεται από τα ψηλά κεντρικά βουνά και κατεβαίνει στο κενό της πεδιάδας. τσιταπανιά των ιστιοσανίδων είναι πάντα γεμάτα και αναπτύσσουν μεγάλες ταχύτητες σκίζοντας την καταγάλανη θάλασσα. Εκατοντάδες φανατικοί του σπορ παρατάσσονται καθημερινά κατά μήκος της μεγάλης παραλίας της Βασιλικής και επιδίδονται για ώρες στο αγαπημένο τους σπορ, προσφέροντας στον επισκέπτη ένα μοναδικό θέαμα.

Η περιοχή έχει κατοικηθεί από πολύ νωρίς. Ευρήματα της Παλαιολιθικής και περισσότερα της Νεολιθικής Περιόδου (3.500 π.Χ. περίπου) ανακαλύφθηκαν από έρευνες του Νταίρπφελντ στη Χοιροσπηλιά της Ευγήρου και τα οποία εκτίθενται στο Αρχαιολογικό Μουσείο της Λευκάδας. Στην κοιλάδα της Βασιλικής, σύμφωνα με την Αρχαιολογική Υπηρεσία, υπάρχουν διάσπαρτα αρχαία οικοδομικά λείψανα που ανήκουν πιθανόν σε αρχαία πόλη.


Στη νοτιοανατολική πλευρά ο όμορφος βαθύς όρμος Σύβοτα, που μοιάζει με φιορδ, προσφέρει ασφαλές αγκυροβόλιο σε πολλά σκάφη που καταφεύγουν εκεί για να ξεφύγουν από δύσκολους καιρούς ή για ξεκούραση. Στο μικρό λιμάνι ονομαστές ψαροταβέρνες, από τιςκαλύτερες του νησιού, που λειτουργούν όλο το χρόνο, συγκεντρώνουν πολλούς ξένους αλλά και ντόπιους. Το βόρειο τμήμα της περιοχής παρουσιάζει εξαιρετικά ενδιαφέροντα φυσικά και πολιτιστικά μνημεία, τα οποία αν και δεν έχουν αναδειχθεί ακόμα, έχουν αναμφισβήτητη αξία για κάθε επισκέπτη. Ανηφορίζοντας προς τον Σύβρο, πέντε χιλιόμετρα νότια από το χωριό Βουρνικά, σ' ένα ήσυχο και γαλήνιο τοπίο, στη θέση Ροδάκι, απ' όπου φαίνεται όλος ο κόλπος της Βασιλικής, σώζεται η ερειπωμένη μονή του Αγίου Ιωάννη, μια από τις πιο ενδιαφέρουσες του νησιού. Πιθανολογείται ότι χτίστηκε το 1654.

Ο ναός είναι χτισμένος πάνω στο δάπεδο μεγάλου αρχαίου δωρικού ναού, αφιερωμένου πιθανότατα στη θεά Δήμητρα, θεά της γεωργίας και της γονιμότητας. Γι' αυτό και επικράτησε η παράδοση ότι όποιο άτεκνο ζευγάρι λειτουργήσει στην εκκλησία και πατήσει το κατώφλι της εισόδου, αποκτά παιδί. Σώζονται ακόμα ίχνη του αρχαίου ναού, όπως δωρικά κιονόκρανα και μέρος του πλακόστρωτου δαπέδου. Ο αρχικός ναός επεκτάθηκε επανειλημμένα, τα κελιά των μοναχών αυξήθηκαν και δημιουργήθηκαν βοηθητικοί χώροι. Γύρω στα τέλητου 18ου αιώνα το μοναστήρι περιήλθε στο δημόσιο και το 1797 παραχωρήθηκε στη μονή Ασωμάτου της Βαυκερής. Ο ναός διατηρείται σε αρκετά καλή κατάσταση, μέσα σε ευρύχωρο περίβολο. Έχει δύο εισόδους και γυναικωνίτη στο ίδιο επίπεδο με τον κυρίως ναό. Τμήματα των τοιχογραφιών στον ανατολικό τοίχο του ναού διατηρούνται σε καλή κατάσταση και αποτελούν δείγμα εξαίρετης τεχνοτροπίας. Στην κόγχη του ιερού διακρίνεται η αυστηρή μορφή της Πλατυτέρας. Στην πρόθεση εικονίζεται η ʼκρα Ταπείνωση, στη συνέχεια ο πρωτομάρτυρας Στέφανος και ο ʼγιος Ρωμανός. Παρά την φθορά τωνπαραστάσεων, είναι φανερή η λεπτή, καλαίσθητη τέχνη τους.


Στο Βουρνικά υπάρχει επίσης ο ναός του Αγίου Ιωάννη του Προδρόμου. Ήταν ιδιωτικός ναός και ανήκε στην οικογένεια Καραβία. Θεωρείται ως η παλαιότερη εκκλησία των βυζαντινών χρόνων στη Λευκάδα πριν ακόμα από τη μονή της Οδηγήτριας. Πρόκειται για μια μονόκλιτη βασιλική όπως οι περισσότερες εκκλησίες του νησιού, χτισμένη με αργολιθική δομή και ξύλινη στέγη. Στην κόγχη του βόρειου τοίχου αποκαλύφθηκε μορφή άγνωστου αγίου δεόμενου που ανάγεται στο τέλος του 11ου με αρχές του 12ου αιώνα. Τα υπόλοιπα τοιχογραφικάσύνολα του Αγίου Ιωάννη των Καρααβιάδων είναι νεότερα, του 17ου αιώνα.

Η ανατολική πλευρά είναι κατάγραφη. Διακρίνεται στην κατώτερη ζώνη των Ουρανών η Πλατυτέρα Η παράσταση της Ανάληψης στο μέτωπο της πλευράς είναι μεγάλη και πολύπλευρη. Οι τοιχογραφίες είναι επηρεασμένες από την κρητική σχολή. Όλη η περιοχή του Σύβρου παρουσιάζει ιδιαίτερες και ποικίλες ομορφιές. Χαμηλότερα κυριαρχούν οι ελιές, ενώ καθώς το υψόμετρο μεγαλώνει εμφανίζονται αρκετά πλατάνια. Ο τόπος έχει πολλά νερά και αρκετές καλλιέργειες. Σύμφωνα με τα λεγόμενα παλιών αγροτών, ο Σύβρος είχε τους περισσότερουςνερόμυλους,24 συνολικά, για τις ανάγκες των ντόπιων. Εδώ είναι και οι πηγές του φαραγγιού της Κερασιάς, που είναι από τα πιο όμορφα του νησιού. Όσοι αγαπούν τον περίπατο στη φύση σύντομα θα μπορούν να τον απολαύσουν σε μονοπάτια που περιδιαβαίνουν αυτά τα υπέροχα μέρη θαυμάζοντας τις ξεχωριστές φυσικές καλλονές του τόπου, καθώς και το όμορφο δάσος της Δάφνης. Κοντά στο Σύβρο βρίσκεται και η σπηλιά Καρούχα, που αξίζει κανείς να την επισκεφθεί.


Πάνω από το Σύβρο βρίσκεται το χωριό ʼγιος Ηλίας, χτισμένο σε μεγάλο υψόμετρο. Είναι το δεύτερο, πιο ορεινό χωριό του νησιού μετά την Εγκλουβή. Κι εδώ η βλάστηση λόγω ύψους είναι ελάχιστη. Παλιό καταφύγιο των κατοίκων από τις συχνές πειρατικές επιδρομές, αλλά και καλοκαιρινό κατάλυμα για τα κοπάδια της περιοχής. Στον κεντρικό δρόμο που οδηγεί από το Νυδρί προς τη Βασιλική ο επισκέπτης συναντά το Μαραντοχώρι, ένα κεφαλοχώρι με παράδοση. Κοντά στο χωριό, στη θέση Μπισά υπάρχει το μοναστήρι του ΑγίουΓεωργίου. Η ίδρυσή του υπολογίζεται γύρω στα τέλη του 16ου αιώνα με αρχές του 17ου μέχρι το 1620. Το μοναστήρι αυτό δεν ήταν μεγάλο, υπήρξε όμως πλουσιότατο με πολλά κτήματα.

Ο μικρός ναός επεκτάθηκε προς τα δυτικά. Ήταν γεμάτος τοιχογραφίες από τις οποίες λίγες σώζονται σήμερα. Το 1922 σύμφωνα με πληροφορίες των κατοίκων, ο ναός έγινε τόπος απομόνωσης ατόμων που είχαν προσβληθεί από ευλογιά. Μετά την επιδημία για απολύμανση σφυροκόπησαν τους τοίχους και τους ασβέστωσαν. Σώζεται τμήμα του νεότερου τέμπλου αξιόλογης ξυλογλυπτικής τέχνης, από τα μέσα του 18ου αιώνα. Εκεί υπάρχουν δύο αξιόλογες εικόνες, της Θεοτόκου και του Χριστού. Στις θέσεις Μάρμαρα, Πυργί και Κλεισμάτιαη Αρχαιολογική Υπηρεσία έχει εντοπίσει λείψανα αρχαίων πύργων. Στην περιοχή βρίσκεται επίσης και μια μικρή φυσική λίμνη, η λίμνη του Μαραντοχωρίου, σημαντικός υδροβιότοπος για πολλά είδη χλωρίδας και πανίδας.

Συνεχίζοντας προς Βασιλική ο δρόμος περνά από το χωριό Κοντάραινα, πολλά από τα σπίτια του οποίου αποτελούν ένα αξιόλογο δείγμα αγροτικών σπιτιών της περιοχής. Στην Κοντάραινα ο επισκέπτης μπορεί να θαυμάσει το ναό της Παναγίας, από τους μεγαλύτερους της υπαίθρου με ύψος που ξεπερνά τα 12 μέτρα. Ο σημερινός ναός είναι από τα μέσα του 19ου αιώνα. Ερείπια του παλαιότερου βρίσκονται στη βορειοανατολική πλευρά του. Εδώ φυλάσσεται εικόνα της Θεοτόκου, δεσποτική, έργο του Π. Γεννηματά και και ο Χριστόςως Βασιλεύων Βασιλευόντων, ένα σπουδαίο παραδοσιακό έργο του Β.Σιδέρη από το 1870. Μια άλλη δεσποτική εικόνα με εμφανείς δυτικές επιρροές είναι αυτή του Χριστού με τη Μάρθα. Στην ουρανία του ναού ο Ευαγγελιστής Ματθαίος παρακολουθεί τον άγγελό του να του υπογορεύει το ευαγγέλιο. Ακόμα μια όμορφη εκκλησία στην Κοντάραινα είναι ο ʼγιος Σπυρίδωνας. Βρίσκεται στο κέντρο του χωριού και μαρτυρά την παλαιότερη ευημερία του τόπου. Το τέμπλο του, έργο του Πάνου Προσαλέντη, είναι απλό, λιτό και με ελαφρά σκαλίσματα.Η εικόνα του Αγίου Σπυρίδωνα είναι του Ιωάννη Αναγνώστη, μάλλον από την Ιθάκη, από το 1776.

Περιπλέοντας τις ανατολικές ακτές πριν από τον όρμο της Βασιλικής ο επισκέπτης συναντά δυο θαυμάσιες αμμουδερές παραλίες,η μια καλύτερη από την άλλη. Η πρώτη ονομάζεται Αμμούσα και η δεύτερη Αγιοφύλι. Τα ήρεμα συνήθως και πεντακάθαρα νερά του Ιονίου καλούν τον ταξιδιώτη να δροσιστεί στην αγκαλιά τους. Από την άλλη πλευρά της Βασιλικής απλώνεται η χερσόνησος και το ακρωτήρι του Λευκάτα. Από εκεί αρχίζουν οι απόκρημνες και πιο εντυπωσιακές δυτικές ακτές του νησιού. Το τοπίο ορεινό και άγριο, κατεβαίνει ως την άκρη της θάλασσας, εκεί που τα κάτασπρα βράχια παλεύουν με το τρικυμισμένο πέλαγος. ʼγρια και συναρπαστική η ομορφιά αυτού του τοπίου που ο επισκέπτης πλησιάζει από τη θάλασσα ή από τη στεριά. Εδώ, στη μύτη του Λευκάτα ο μύθος θέλει την ποιήτρια Σαπφώ να δίνει τέλος στη ζωή της απελπισμένη από το πάθος του έρωτα. Αυτά τα λευκά βράχια βάφτισαν και το νησί Λευκάδα. Αυτή είναι μια από τις πολλές εκδοχές για την προέλευση του ονόματός του.


Λίγο πριν το φάρο, ο δρόμος οδηγεί στο μοναστήρι του Αγίου Νικολάου Ιράς ή Νηράς, ένα αξιόλογο ιστορικό μοναστήρι που ιδρύθηκε πιθανότατα στις αρχές του 17ου αιώνα, το 1637 ή και παλαιότερα. Χτίστηκε από εφτά οικογένειες που αφιέρωσαν μεγάλη ακίνητη περιουσία σ' αυτό. Ο σημερινός ναός είναι μεταγενέστερος. Το τέμπλο του είναι σύγχρονο με τις εικόνες του που έγιναν το 1799. Δεκατρείς εικόνες του δωδεκαόρτου και τα τρία δεσποτικά είναι έργα του αγιογράφου Ανδρέα Μπέτζου. Είναι όλες ζωγραφισμένες μεειδικόαβγόχρωμαπάνωστο σανίδι και διατηρούνται σε αρκετά καλή κατάσταση. Η δεσποτική εικόνα του Αγίου Νικολάου είναι έργο ενός άλλου γνωστού αγιογράφου, του Δημητρίου Φώσκαρη από το 1699. Είναι η πιο παλιά ενυπόγραφη και χρονολογημένη φορητή εικόνα της Λευκάδας, η οποία κλάπηκε και ξαναβρέθηκε το 1979 με πολλές φθορές. Σήμερα φυλάσσεται σε κτήριο του μοναστηριού στο χωριό Αθάνι. Το μοναστήρι δεν έχει τοιχογραφίες.

Ο τελευταίος μοναχός που ασκήτευε εκεί, πέθανε το 1949. Ο φάρος του Λευκάτα χτίστηκε πάνω σε αρχαίο ναό αφιερωμένο στον Απόλλωνα. Το ιερό του Λευκάτα Απόλλωνα ήταν γνωστό σε όλο τον αρχαίο κόσμο. Κάθε χρόνο γίνονταν γιορτές πανελλήνιες προς τιμήν του θεού. Ήταν προστάτης των ναυτικών, γιατρός του σώματος και της ψυχής. Για αυτό και οι αρχαίοι πίστευαν ότι πηδώντας από τα βράχια αυτά η ψυχή απελευθερωνόταν από το βάρος των παθών και εξιλεωνόταν από τις αμαρτίες. Σήμερα ελάχιστα ίχνη του αρχαίου ναούδιακρίνονται κάτω από το φάρο. Το τοπίο όμως είναι τόσο εντυπωσιακό, που μεταδίδει στον επισκέπτη τη μαγεία του μυστηριακού χαρακτήρα του. Πάνω από την Πόντη, στη δυτική άκρη του όρμου της Βασιλικής ο δρόμος ανηφορίζει για τον ʼγιο Πέτρο και το Ρουπακιά. Από εκεί και μέσω Κομηλιού στρίβει και κατευθύνεται νότια για τα χωριά Δράγανο, Αθάνι και για τις ωραιότερες και πιο φημισμένες παραλίες του νησιού.


Το χωριό ʼγιος Πέτρος αποτελείται από έναν αγροτικό οικισμό σε μια όμορφη θέση με εντυπωσιακή θέα προς τον κάμπο της Βασιλικής και προς την κορυφογραμμή των Σταυρωτών, του υψηλότερου βουνού του νησιού. Πήρε το όνομά του από την ομώνυμη εκκλησία του Αγίου Πέτρου, που κτίστηκε το 14ο αιώνα. Είναι το μεγαλύτερο χωριό της περιοχής και οι κάτοικοί τους ασχολούνται με αγροτικές καλλιέργειες. Η εκκλησία του χωριού, ʼγιος Αθανάσιος, ένας ευρύχωρος μονόχωρος ναός με κεραμοσκεπή είναι στο κέντρο του χωριού.Το τέμπλο του, πρόσφατα καθαρισμένο, δείχνει ιδιαίτερα μεγαλόπρεπο. Είναι σε απλή νεοκλασική γραμμή με κυρίαρχα χρώματα, το καφέ και το χρυσαφί. Η εικόνα του Αγίου Αθανασίου, δεσποτική, έργο του Ιωάννη Βολουδάκη από το 1914, στέκει με αυστηρή έκφραση, με χρώματα και τεχνοτροπία επηρεασμένα από την μεταβυζαντινή κρητική παράδοση. Μια ακόμα όμορφη εκκλησία στο χωριό είναι η εκκλησία των Αγίων Αποστόλων με τέμπλο του Ηλία Μεντσικώφ από το 1890. Πρόκειται για καλοδουλεμένη ξυλογλυπτική με φαντασία καιτέχνη.

Δύο μέτρα από τη δυτική πλευρά του ναού κάτω από το επίπεδο της επιφάνειας του εδάφους, υπάρχει ο κεντρικός χώρος με κόγχη παλαιού ναϊσκου, της Φραγκοκλησιάς. Πρόκειται για ένα ευκτήριο επί Φραγκοκρατίας που σώζεται ακόμα. Το χωριουδάκι του Ρουπακιά διατηρεί τα αγροτόσπιτά του σε καλή κατάσταση. Λιτά, πέτρινα με κεραμοσκεπές, γερά αλλά μοναχικά, στέκουν σαν φύλακες μιας άλλης ξεχασμένης εποχής, σκαρφαλωμένα σε μια απότομη πλαγιά. Δίπλα ο καταρράκτης του Ρουπακιά με νερό που χύνεται ορμητικάκυρίως τους χειμωνιάτικους μήνες. Όλη η περιοχή είναι ξεχωριστής ομορφιάς με σπάνια είδη χλωρίδας, με δάσος, με φαράγγι, με τρεχούμενα νερά και με αξιοποιήσιμα μονοπάτια. Στο Κομηλιό ο ναός του Αγίου Αθανασίου χτισμένος στα χρόνια της Τουρκοκρατίας, είναι κρυμμένος σχεδόν μέσα στη γη. Μικρός, φτωχός και χωρίς εικονογράφηση μαρτυρά τα δύσκολα χρόνια εκείνης της εποχής. Από το Κομηλιό ο δρόμος κατηφορίζει προς τα χωριά Δράγανο και Αθάνι με τα λιθόκτιστα σπιτάκια και τα στενά δρομάκια τους.


Στο Δράγανο υπάρχει ένα ελαιοτριβείο που χαρακτηρίζεται ως ιστορικά διατηρητέο μνημείο. Αποτελεί αξιόλογο δείγμα πρωτοβιομηχανικού κτιρίου για την επεξεργασία αγροτικών προϊόντων και είναι σημαντικό στη μελέτη της ιστορίας της αρχιτεκτονικής. Εδώ η επεξεργασία της ελιάς και η παραγωγή του λαδιού γινόταν με χειροκίνητα μέσα ή με τη βοήθεια αλόγου. Στο Δράγανο υπάρχει και ο ναός της Υπαπαντής με αξιόλογες εικόνες των Λευκαδίων αγιογράφων Γαζή και Σίδερη. Εδώ βρίσκονται δύο ενδιαφέροντα συμπλέγματαπηγαδιών από την Τουρκοκρατία, τους Ενετούς, τους ʼγγλους και σύγχρονους. Στο Αθάνι υπάρχει το μοναστήρι του Αγίου Κήρυκου που ιδρύθηκε επί τουρκοκρατίας. Μικρό και περιορισμένο, έγινε μετόχι της μονής του Αρχαγγέλου Ασωμάτου της Βαυκερής το 18ο αιώνα. Γκρεμίστηκε από τους σεισμούς και ξαναχτίστηκε επανειλημμένα. Θύρα της Ωραίας Πύλης που εικονίζει το Χριστό, μια από τις παλαιότερες της μονής, βρίσκεται σήμερα στην εκκλησία της Παναγίας Ραχιώτισσας. Κοντά στη μονή υπάρχουν λείψανα αρχαίου κτιρίου, καθώς επίσης και στη θέση Σωτήρω, τα οποία έχει εντοπίσει η Αρχαιολογική Υπηρεσία.

Ο δρόμος από το Αθάνι κατευθύνεται με διακλαδώσεις σε τρεις μοναδικές αμμουδιές, το Γυαλό, τους Εγκρεμνούς και το Πόρτο Κατσίκι. Πρόκειται για παραλίες εκπληκτικής ομορφιάς που η φήμη τους έχει κάνει το γύρο του κόσμου. Πρασινογάλανα, κρυστάλλινα, πεντακάθαρα νερά, με λευκή αμμουδιά, κρυμμένα κάτω από ψηλά απόκρημνα βράχια, αποκαλύπτονται στον επισκέπτη, καθώς εκείνος κατεβαίνει αργά τα αρκετά σκαλοπάτια που τονφέρνουν προς την παραλία. Αυτό το μοναδικό τοπίο είναι τόσο εντυπωσιακό, που χαράζεται για πάντα στη μνήμη όποιου επισκέπτεται τις ακτές αυτές, είτε τις προσεγγίζει από ξηρά, είτε από τη θάλασσα με σκάφος. Η πιο γνωστή παραλία, το Πόρτο Κατσίκι, θεωρείται σήμερα μια από τις ξεχωριστές της Ευρώπης, ενώ οι Εγκρεμνοί, λιγότερο γνωστή αμμουδιά, κερδίζει κι αυτή καθημερινά τις προτιμήσεις όσων αναζητούν ασυνήθιστης ομορφιάς παραλίες, που αξίζει να γνωρίσει κάθε επισκέπτης του νησιού

Ανατολικά από τον κεντρικό δρόμο που κατευθύνεται από τον ΄Αγιο Πέτρο προς τα βόρεια, άλλος μικρότερος δρόμος οδηγεί στο Νικολή και το Μανάσι, δύο μικρούς γραφικούς οικισμούς. Τρία χιλιόμετρα περίπου ανατολικά από τη Νικολή υπάρχει η μονή του Αγίου Νικολάου. Κάποτε ήταν το καθολικό μικρού μοναστηριού στην περιοχή. Η μοναδική είσοδος υπάρχει στη νότια πλευρά του ναού και στο υπέρθυρό της υπάρχει λαξεμένος σταυρός με επιγραφή. Ερείπια γύρω από το ναό επιβεβαιώνουν την ύπαρξη της μονής. Σύμφωνα με μιαμαρτυρία ο ναός χτίστηκε το 1651. Πάνω από το Κομηλιό προς τα βόρεια βρίσκονται τα Χορτάτα, ένα μεγάλο χωριό σε πολύ όμορφη τοποθεσία με εξαιρετική θέα προς τη δύση και το νότο. Η παράδοση θέλει τους κατοίκους του χωριού πρόσφυγες από την Κάτω Ιταλία. Στην περιοχή αυτή βρέθηκαν αρχαία αντικείμενα από τον Νταίρπφελντ, που εκτίθενται στο Αρχαιολογικό Μουσείο Λευκάδας. Όλη η περιοχή της Βασιλικής έχει να προσφέρει αξιοθέατα στους επισκέπτες. Έχει τη δυνατότητα αξιοποίησης πολλών μονοπατιών, ενώ προσφέρεται ήδη για ποδηλασία βουνού και για ιππασία.

Διασκέδαση

Για το φαγητό και το ποτό υπάρχουν παραδοσιακές νησιώτικες ταβέρνες, εστιατόρια, καφετέριες, μπάρ κ.λ.π. σας προτείνουμε να δοκιμάσετε τους παραδοσιακούς υπέροχους μεζέδες (κοκορέτσι, σπληνάντερο) στα ορεινά χωριά του νησιού και τους ψαρομεζέδες και φρέσκο ψάρι στα παραλιακά χωριά του. Η έκπληξη όμως αρχίζει καθώς ο ήλιος βουτά στον ορίζοντα. Τα χρυσοπόρφυρα χρώματα που δημιουργούνται σε ουρανό και θάλασσα προσφέρουν στιγμές μοναδικές καθώς η ψυχή ηρεμεί και ο νούς αναπολεί τα όσα υπέροχα ένιωσανοι αισθήσεις.


Κι ενώ η ψυχή απλώνει τα φτερά της σας προσκαλεί για μια γνωριμία με την νυχτερινή ζωή του νησιού υποσχόμενη διασκέδαση του γούστου σας. Μοντέρνες DISCO, μπάρ, Πάμπ, κ.λ.π. για όλες τις ηλικίες και όλα τα γούστα, σας περιμένουν να σας προσφέρουν μαγικές στιγμές. Ξεφάντωμα και χαρά στις Ελληνικές βραδυές με ντόπιο κρασί (Βαρτζαμί, κεφαλιακό, κεροπάτι,λάγκερο) συρτάκι και παραδοσιακά συγκροτήματα. Πλούσια έθιμα και παραδόσεις σας περιμένουννα συμμετάσχετε ενεργά και να διασκεδάσετε. Στη Λευκάδα χτυπά η καρδιά της Ελληνικής φιλοξενίας. Η φύση την προίκισε απλόχερα. Της έδωσε φυσική ομορφιά. Την στόλισε με ωραίες αμμουδιές και σμαραγδένια θάλασσα.

Παραλίες


Η παραλία της Βασιλικής που φτάνει μέχρι την άκρη του κόλπου στην Πόντη είναι μια από τις καλύτερες της Μεσογείου για το σπορ της ιστιοσανίδας (windsurfing). Στη περιοχή αυτή βρίσκονται και οι παραλίες Γυαλός, Εγκρεμνοί και το Πόρτο Κατσίκι. Πρόκειται για παραλίες εκπληκτικής ομορφιάς που η φήμη τους έχει κάνει το γύρο του κόσμου. Πρασινογάλανα, κρυστάλλινα, πεντακάθαρα νερά, με λευκή αμμουδιά, κρυμμένα κάτω από ψηλά απόκρημνα βράχια, αποκαλύπτονται στον επισκέπτη, καθώς εκείνος κατεβαίνει αργά τα αρκετά σκαλοπάτια που τον φέρνουν προς την παραλία. Αυτό το μοναδικό τοπίο είναι τόσο εντυπωσιακό, που χαράζεται για πάντα στη μνήμη όποιου επισκέπτεται τις ακτές αυτές, είτε τις προσεγγίζει από ξηρά, είτε από τη θάλασσα με σκάφος.



Η πιο γνωστή παραλία, το Πόρτο Κατσίκι, θεωρείται σήμερα μια από τις ξεχωριστές της Ευρώπης, ενώ οι Εγκρεμνοί, λιγότερο γνωστή αμμουδιά, κερδίζει κι αυτή καθημερινά τις προτιμήσεις όσων αναζητούν ασυνήθιστης ομορφιάς παραλίες, που αξίζει να γνωρίσει κάθε επισκέπτης του νησιού. Περιπλέοντας τις ανατολικές ακτές του νησιού πριν από τον όρμο της Βασιλικής ο επισκέπτης συναντά δυο θαυμάσιες αμμουδερές παραλίες, η μια καλύτερη από την άλλη. Η πρώτη ονομάζεται Αμμούσα και η δεύτερη Αγιοφύλι. Τα ήρεμα συνήθως και πεντακάθαρα νερά του Ιονίου καλούν τον ταξιδιώτη να δροσιστεί στην αγκαλιά τους.

Ταξιδεύοντας
Καθημερινά υπάρχει τακτική συγκοινωνία μέσω ΚΤΕΛ για να εξυπηρετείται ο επισκέπτης που δεν διαθέτει δικό του μεταφορικό μέσο. Το λιμάνι της Βασιλικής συνδέεται τακτικά με τα νησιά Ιθάκη και Κεφαλονιά εξυπηρετώντας πολλούς τουρίστες που επιθυμούν να γνωρίσουν και άλλα νησιά του Ιονίου.







photo gallery
ο καιρός στη λευκάδα
Αναλυτικη προγνωση καιρου απο το meteo.gr
» μεταβαση

Συνδεσμος προς την ιστοσελιδα του μετεωρολογικου σταθμου στη Μαρινα Λευκαδας
» μεταβαση
               
  Κεντρικό Μενού

Καλωσόρισμα
Διακοπές στη Λευκάδα
Ιστορική αναδρομή
Πολιτισμός
Φύση - περιβάλλον
Διαμονή - Ψυχαγωγία
Αναζήτηση καταλυμάτων
Που θα κολυμπήσετε
Τι γίνεται και πότε
Τι μπορείτε να αγοράσετε
Χρήσιμα link - τηλέφωνα
Αποχαιρετισμός
  Τουριστικός Οδηγός

Δήμος Λευκάδας
Δήμος Ελλομένου
Δήμος Απολλωνίων
Δήμος Σφακιωτών
Δήμος Καρυάς
Δήμος Μεγανησίου
Κοινότητα Καστού
Κοινότητα Καλάμου
  Επικοινωνία

Ομοσπονδία Συλλόγων Επιχειρηματιών
Ενοικιαζομένων Δωματίων - Διαμερισμάτων
Νομού Λευκάδας

Τηλέφωνα επικοινωνίας :
+30 (26450) 21608.
+30 (26450) 21266.
+30 (26450) 21267.
fax : +30 (26450) 21226 . 21266
email : oseedlef@otenet.gr
  Social Networking

Βρείτε μας στο facebook, εγγραφειτε
στο newsletter, παρακολουθηστε video
στο καναλι μας στο youtube, δειτε
φωτογραφικο υλικο στο flickr!